โครงการวิจัยเรื่อง ยุทธศาสตร์การพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 

วัตถุประสงค์   

1.เพื่อศึกษาวิเคราะห์และประเมินการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมภายนอกและภายในของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน

2.เพื่อจัดทำยุทธศาสตร์การพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน

3.เพื่อศึกษาและจัดลำดับความสำคัญและกำหนดประเภทโครงการที่เหมาะสม

 

ข้อค้นพบ

1.จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และข้อจำกัดของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน

·จุดแข็ง
(1)    มีศักยภาพทางการค้าและการขนส่งสูง
(2)    มีศักยภาพทางการท่องเที่ยวสูง
(3)    มีศักยภาพการเป็นฐานการผลิตสินค้าอุตสาหกรรมบริเวณชายแดน

·จุดอ่อน

   (1)   กฎระเบียบ  กฎหมาย   ยังไม่ส่งเสริมให้เกิดการใช้ศักยภาพต่างๆ ได้อย่างเต็มที่

(2)ขาดแคลนแรงงานฝีมือด้านต่างๆ และแรงงานระดับล่าง

·โอกาส

(1)การพัฒนาทั้งด้านการค้า การลงทุน การคมนาคม การท่องเที่ยวและการผลิต จะเกิดการขยายตัวของความต้องการทางการเงิน จึงมีโอกาสที่จะพัฒนาเป็นศูนย์กลางทางการเงิน และศูนย์ขนส่งสินค้าของอนุภาคได้

(2)สามารถซื้อพลังงานไฟฟ้าและแรงงานราคาถูกจากประเทศเพื่อนบ้านได้

(3)โอกาสการเข้าถึงทรัพยากรแร่ธาตุและอัญมณีมีค่าจากจีนและพม่าได้ง่าย

·ข้อจำกัด

(1)ประเทศเพื่อนบ้านจะเป็นคู่แข่งที่สำคัญของสินค้าเกษตรของประเทศไทย

(2)ประเทศเพื่อนบ้านจะเป็นฐานการผลิตที่เป็นคู่แข่งที่สำคัญของไทย เนื่องจากค่าแรงงานที่ถูกกว่า

(3)ทรัพยากรด้านการท่องเที่ยวของประเทศเพื่อนบ้านอุดมสมบูรณ์กว่าประเทศไทย จึงเป็นคู่แข่งที่สำคัญด้านการท่องเที่ยวกับประเทศไทย

(4)เกิดการแข่งขันในการใช้ทรัพยากร และจะก่อให้เกิดมลพิษ และความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อมบริเวณนั้น

2.    วิสัยทัศน์กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน  “ภายในปี พ.ศ. 2553 กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบนจะเป็นศูนย์กลางความเจริญของภาคเหนือตอนบนและของบริเวณอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง” 
               3.    ยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน

·ยุทธศาสตร์ที่  1  พัฒนาเชียงใหม่ เชียงราย และลำปางให้ชัดเจนที่จะเหนี่ยวนำความเจริญไปสู่จังหวัด ที่เหลือให้เป็นศูนย์กลางความเจริญของภาคเหนือตอนบนและของภูมิภาคอินโดนีเซียในอนาคต

·ยุทธศาสตร์ที่  2  ปรับทิศทางการพัฒนาการเกษตรของภาคเหนือตอนบนให้สามารถแข่งขันได้กับสาขาการผลิตอื่นๆ และแข่งขันได้ในตลาดโลก   โดยเน้นการเกษตรเชิงพาณิชย์และเกษตรอุตสาหกรรมให้มากขึ้น

·ยุทธศาสตร์ที่  3  พัฒนาคุณภาพชีวิต  ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  โดยใช้สถาบันต่างๆ ทางสังคมที่มีอยู่และกระจายโอกาสทางการศึกษาให้เชื่อมโยงและสอดคล้องกับศักยภาพของจังหวัดต่างๆ

·ยุทธศาสตร์ที่  4  เชื่อมโยงการพัฒนาจังหวัดแม่ฮ่องสอน ลำพูน และพะเยาเข้ากับ “จังหวัดหลัก” โดยการแก้ไขความเสียเปรียบด้านทำเลที่ตั้ง และปรับทิศทางการพัฒนาเพื่อรองรับสี่เหลี่ยมเศรษฐกิจ

·ยุทธศาสตร์ที่  5  พัฒนาโครงข่ายคมนาคมทางรถไฟภายในกลุ่มจังหวัดและระหว่างกลุ่มจังหวัดกับประเทศเพื่อนบ้าน

·ยุทธศาสตร์ที่  6  พัฒนาการท่องเที่ยวแบบ “มีชีวิต”  และเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวภายในกลุ่มจังหวัดและการท่องเที่ยวระหว่างประเทศ

·ยุทธศาสตร์ที่  7  ปรับทิศทางการพัฒนาลำปางเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่ควบคุมมลภาวะได้

·ยุทธศาสตร์ที่  8  เตรียมตัวรองรับสี่เหลี่ยมเศรษฐกิจโดยการกำหนดนโยบายที่มีความยืดหยุ่นสูงและปรับเปลี่ยนได้ฉับไว

·ยุทธศาสตร์ที่  9  ให้ กรอ. กลุ่มจังหวัดเป็นองค์กรที่ทำหน้าที่ชี้นำ และเสนอความเห็นเชิงนโยบายต่อรัฐบาลเกี่ยวกับการพัฒนากลุ่มจังหวัด รวมทั้งติดตามความก้าวหน้าโครงการพัฒนาต่างๆ ที่ดำเนินการร่วมกันในระดับกลุ่มจังหวัด โดยมีสำนักงานจังหวัดที่ได้รับมอบหมายเป็นสำนักงานประสานการพัฒนากลุ่มจังหวัด

งบประมาณที่ดำเนินการ   2537

คณะผู้ศึกษาวิจัย         คณะสังคมศาสตร์  มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  (ดร.ปรีชา เจ็งเจริญ หัวหน้าโครงการ)

เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบ      นางสาวอุษา  ปัญญาวดี